RESIDENTIE ‘DE BEEL’ – DIEST

Het project betreft een nieuwbouw van 50 appartementen en een ondergrondse parkeergarage voor 60 wagens.

Het perceel is gelegen net buiten de ring rond het centrum van Diest, in de nabijheid van het provinciale domein, en parallel aan de verbindingsweg tussen Diest en Webbekom.

Het betrokken perceel betreft een voormalig schoolterrein (Freinetschool) met beperkte bebouwing. Het schoolgebouwtje, bestaande uit 1 bouwlaag met een plat dak, stond leeg. De overige ruimte was onbebouwd en deed dienst als buitenspeelruimte voor de school, deels verhard, grotendeels onverhard.

Het ontwerp wordt geïntegreerd binnen het omliggend stedelijk weefsel.  Om zowel binnen als buiten tot een kwaliteitsvolle ruimte te komen werd er gezocht naar de juiste limieten van oppervlaktes, hoogtes, volumes en de onderlinge positie van de volumes ten opzichte van elkaar. De openbare ruimte werd benaderd vanuit de begijnhoftypologie waarbij geborgenheid en de doorwaadbaarheid van dit binnengebied centraal staan. Er werd gezocht naar een gradiënt in publieke, semi-publieke en private ruimten. Zo wordt er een fiets- en wandelnetwerk doorheen het binnengebied geïntegreerd met verschillende doorsteken naar de directe omgeving, groene structuren die de ruimte opdelen en fungeren als overgangszone, een openbaar plein, geborgen rustplekken,… Met andere woorden de binnenruimte wordt ingevuld als een ontmoetingsplek voor de bewoners vavn de residentie en alle omwonenden uit de buurt. Er is een directe relatie met het aanpalend speelterrein.

Het project wordt onderverdeeld in vier bouwblokken in functie van de gemeenschappelijke traphallen en liften.  De onderverdeling is niet afleesbaar vanuit de omgeving omdat de architectuur vertrekt van een subtiel spel van voor-achter, hoog-laag, open-gesloten …  Hierdoor verdwijnt de korrelgrootte van het bouwblok en wordt het project gelezen als individuele volumes.

Het overgrote deel van de nieuwbouw is voorzien van twee bouwlagen. Op de hoeken van het perceel is de nieuwbouw voorzien van een terugspringend bouwvolume met drie bouwlagen om zo duidelijke herkenningspunten te creëren binnen de buurt.

Het project omvat een eenheid en gelijktijdig differentiatie tussen de individuele wooneenheden. Er werd gekozen voor een mix van grondgebonden appartementen met een eigen private tuin en niet-grondgebonden appartementen voorzien van een ruim terras.  De appartementen op het gelijkvloers hebben aan zijde leefruimte en terras een eigen tuintje, duidelijk afgescheiden van de publieke zonde door middel van tuinmuren en hagen. Men kan hier dus spreken van grondgebonden ‘wonen’, weliswaar slechts gespreid over één niveau maar wel met een diversiteit aan indelingen.  Dit ‘grondgebonden’ wonen is van toepassing voor 20 van de in totaal 50 woongelegenheden of appartementen.

De bouwblokken worden, in functie van de oriëntatie, aan één zijde voorzien van een ruim terras en aan de andere zijde voorzien van een gesloten gevel met een open passerel die fungeert als ‘straat’ waarop enkel de voordeuren van de verschillende appartementen uitgeven. Door de opname van deze passerel onstaat er een extra ruimte die onmoetingen tussen de bewoners mogelijk maakt, en daarbovenop – door de gesloten gevel – de privacy van de bewoners waarborgt.

Voor de ontsluiting werd er gekozen het project zo autoluw mogelijk te houden, dit om de open en groene ruimte te maximaliseren en de site de rust te kunnen geven die een woonwijk buiten de stad nodig heeft.

De wijk zelf wordt gekenmerkt door talrijke tuintjes, hofjes en pleintjes.